Verslag week 5 Vakantie Nieuw Zeeland
Door: Jan en Marion
Blijf op de hoogte en volg Jan
08 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Deze week kenmerkt zich door de bezoeken aan verschillende thermale gebieden, de route naar de oostkust en de reis langs de oostkust. Verder hebben we nog gezwommen in een rivier, die gevoed wordt door een warm water bron.
Zondag t.m. woensdag hebben besteed aan bezoeken aan de diverse thermale gebieden. De zondag zijn we gestart in Tokaanu. In deze plaats is er een klein gebied met 2 verschillende baden, t.w. een mineralen bad en een "gewoon" warm bad. Het mineralen bad was meer dan heerlijk. De baden zijn allemaal privé en je hebt 20 minuten om je lichaam te verwennen. Daarna naar het open bad geweest om vervolgens fris de dag in te gaan. We hebben onze weg vervolgd naar Taupo, gelegen aan het gelijknamige meer. Taupo is een zeer toeristische stad met name op gebied van watersport. In deze omgeving hebben we de Huka Falls en de Craters of The Moon bezocht. Dit laatste is een thermaal gebied met mooie kraters, waarvan er een 2-tal recentelijk nog actief zijn geweest.
Op maandag eerst de naar Orakei-Korake geweest en naar het park Hidden Valley. Een bijzonder mooi park met een hele speciale grot. In deze grot bevindt zich zeer helder water. Er wordt gezegd, dat de Maori's zich hierin spiegelden, wanneer zij zich beschilderen. Hierna de tocht voortgezet en een bezoek gebracht aan Wai-O-Tapi Thermal Wonderland. Voordat we hier echter waren, kwamen we langs een plek waar mensen bij een splitsing van twee rivieren zwommen. Navraag leerde, dat er sprake van van een warme en een koude stroom. Niets bedacht, zwembroek en zwempak aan en lekker genieten van het warme water. Het Wai-O-Tapi Thermal Wonderland is een echte aanrader. Het is een diversiteit aan kraters, modderpoelen, meren enz. Zowel in grootte, kleuren als activiteit.
De volgende dag hebben we het park Whakarewarewa (Te Puia) en het voormalige dorpje Te Wairoa (nu genoemd Burried Village) bezocht. Het thermale gebied is mede bekend om zijn actieve geiser (Pohutu Geyser) en het voormalige Maori dorp. Verder worden hier de specifieke handwerken (vlechtwerk en houtsnijwerk) van de Maori's gedemonstreerd. Het dorpje Te Wairoa (Burried Village) is een voormalig Maori dorp, dat door de uitbarsting van de vulkaan Mount Tarawera op 10 juni 1886 bedolven is onder as en modder. Een vergelijking met Pompei ligt voor de hand.
Voordat we woensdag naar de oostkust zijn gereden hebben we 's-morgens nog eerst met onze voeten gebadderd in een van de warme modderpoelen van het park Hells Gate. Het is een gebied, dat niet vergelijkbaar is met de vorige parken. Dit gebied bestaat hoofdzakelijk uit modderpoelen. Nadat we waren uit gebadderd zijn we overgestoken naar de oostkust om 's-avonds te overnachten in Gisborne.
Vanuit Gisborne hebben we de Pacifac Coast Highway genomen. De ervaring die wij hebben opgedaan, doet niet helemaal eer aan de naam van de route. Veel van onze route gaat door het inland en het zicht op de zee komt pas echt tot zijn waarde na toch al meer dan de helft van de afstand te hebben afgelegd. Toch maakt het fototoestel weer overuren. De vele vergezichten zowel inlands maar ook bij de diverse baaien zorgen er wel voor, dat je blijft "schieten".
De vrijdag wordt onze "hobbit" dag. We hebben toch maar besloten om ons geheel op te laten gaan in de sfeer van de filmen The Lord of The Rings en The Hobbits. Hiervoor gaan we naar de filmset in Matamata. Ja, wat mag vooraf nu verwachten? We weten in ieder geval wel, dat wij op een filmset zijn geweest. Dit is voor ons ook weer een nieuwe ervaring. Het park (want dat is het uiteindelijk) bestaat uit 40 hobbitwoningen, The Green Inn en een watermolen. Alles is zo gemaakt, dat het minimaal 50 jaar stand kan houden. De oorsprong voor dit idee kwam van de regisseur. Mede geïnspireerd door het succes van de drieluik Lord of The Rings. Het gehele terrein wordt geëxploiteerd door de regisseur en de grondeigenaar (een agrariër). Het bezoek neemt bijna de gehele middag in beslag, zodat van verder reizen niet veel terecht komt. We overnachten in Cambridge, een typisch op de Engelse leest gestoeld plaatsje.
De laatste dag van de week waren we voornemens om door te rijden naar het noorden. Doelstelling was om boven Auckland ergens uit te komen. Dit is niet gelukt, zoals vele reisdoelstellingen niet zijn gehaald. De reden is zeer verklaarbaar. Ook deze dag werden we weer aangetrokken door uitnodigde toeristische borden langs de weg. Zoals het bezoek aan een Kiwi House in Otorohanga. Achteraf bleek het een park van allerlei soorten eenheden vogels, eenden en reptielen te zijn. Och ja, je kunt niet alles hebben.
Daarna hebben we de Glowworm Cave bezocht. We mochten helaas geen foto's maken. We hebben dus geen bewijs, maar neem van ons maar aan, dat het een zeer unieke ervaring is. Allemaal kijken naar glinsteren punten aan het plafond van de grot in een bootje. De glimwormen leven in totaal 11 maanden en zijn zeer gevoelig voor geluid en licht.
Op de weg naar ons einddoel in Hamelton voor een dichte kerk gestaan. Het informatiecentrum zat dicht, waar we de sleutel konden ophalen. Te laat dus. Op de camping in Te Ahora nog kennis gemaakt met een Nederlandse pianist, die 20 jaar gewerkt geeft op het conservatorium te Rotterdam. De juistheid van de bron hebben we niet nagetrokken. Hij attendeerde ons op een nog actieve goudmijn in de buurt van Te Ahora. Een optie voor de volgende dag? Daarbij gelijk realiserend dat de volgende dag ook al weer de eerste dag van de laatste week van onze vakantie is. Hoe snel vliegt de tijd!
Zondag t.m. woensdag hebben besteed aan bezoeken aan de diverse thermale gebieden. De zondag zijn we gestart in Tokaanu. In deze plaats is er een klein gebied met 2 verschillende baden, t.w. een mineralen bad en een "gewoon" warm bad. Het mineralen bad was meer dan heerlijk. De baden zijn allemaal privé en je hebt 20 minuten om je lichaam te verwennen. Daarna naar het open bad geweest om vervolgens fris de dag in te gaan. We hebben onze weg vervolgd naar Taupo, gelegen aan het gelijknamige meer. Taupo is een zeer toeristische stad met name op gebied van watersport. In deze omgeving hebben we de Huka Falls en de Craters of The Moon bezocht. Dit laatste is een thermaal gebied met mooie kraters, waarvan er een 2-tal recentelijk nog actief zijn geweest.
Op maandag eerst de naar Orakei-Korake geweest en naar het park Hidden Valley. Een bijzonder mooi park met een hele speciale grot. In deze grot bevindt zich zeer helder water. Er wordt gezegd, dat de Maori's zich hierin spiegelden, wanneer zij zich beschilderen. Hierna de tocht voortgezet en een bezoek gebracht aan Wai-O-Tapi Thermal Wonderland. Voordat we hier echter waren, kwamen we langs een plek waar mensen bij een splitsing van twee rivieren zwommen. Navraag leerde, dat er sprake van van een warme en een koude stroom. Niets bedacht, zwembroek en zwempak aan en lekker genieten van het warme water. Het Wai-O-Tapi Thermal Wonderland is een echte aanrader. Het is een diversiteit aan kraters, modderpoelen, meren enz. Zowel in grootte, kleuren als activiteit.
De volgende dag hebben we het park Whakarewarewa (Te Puia) en het voormalige dorpje Te Wairoa (nu genoemd Burried Village) bezocht. Het thermale gebied is mede bekend om zijn actieve geiser (Pohutu Geyser) en het voormalige Maori dorp. Verder worden hier de specifieke handwerken (vlechtwerk en houtsnijwerk) van de Maori's gedemonstreerd. Het dorpje Te Wairoa (Burried Village) is een voormalig Maori dorp, dat door de uitbarsting van de vulkaan Mount Tarawera op 10 juni 1886 bedolven is onder as en modder. Een vergelijking met Pompei ligt voor de hand.
Voordat we woensdag naar de oostkust zijn gereden hebben we 's-morgens nog eerst met onze voeten gebadderd in een van de warme modderpoelen van het park Hells Gate. Het is een gebied, dat niet vergelijkbaar is met de vorige parken. Dit gebied bestaat hoofdzakelijk uit modderpoelen. Nadat we waren uit gebadderd zijn we overgestoken naar de oostkust om 's-avonds te overnachten in Gisborne.
Vanuit Gisborne hebben we de Pacifac Coast Highway genomen. De ervaring die wij hebben opgedaan, doet niet helemaal eer aan de naam van de route. Veel van onze route gaat door het inland en het zicht op de zee komt pas echt tot zijn waarde na toch al meer dan de helft van de afstand te hebben afgelegd. Toch maakt het fototoestel weer overuren. De vele vergezichten zowel inlands maar ook bij de diverse baaien zorgen er wel voor, dat je blijft "schieten".
De vrijdag wordt onze "hobbit" dag. We hebben toch maar besloten om ons geheel op te laten gaan in de sfeer van de filmen The Lord of The Rings en The Hobbits. Hiervoor gaan we naar de filmset in Matamata. Ja, wat mag vooraf nu verwachten? We weten in ieder geval wel, dat wij op een filmset zijn geweest. Dit is voor ons ook weer een nieuwe ervaring. Het park (want dat is het uiteindelijk) bestaat uit 40 hobbitwoningen, The Green Inn en een watermolen. Alles is zo gemaakt, dat het minimaal 50 jaar stand kan houden. De oorsprong voor dit idee kwam van de regisseur. Mede geïnspireerd door het succes van de drieluik Lord of The Rings. Het gehele terrein wordt geëxploiteerd door de regisseur en de grondeigenaar (een agrariër). Het bezoek neemt bijna de gehele middag in beslag, zodat van verder reizen niet veel terecht komt. We overnachten in Cambridge, een typisch op de Engelse leest gestoeld plaatsje.
De laatste dag van de week waren we voornemens om door te rijden naar het noorden. Doelstelling was om boven Auckland ergens uit te komen. Dit is niet gelukt, zoals vele reisdoelstellingen niet zijn gehaald. De reden is zeer verklaarbaar. Ook deze dag werden we weer aangetrokken door uitnodigde toeristische borden langs de weg. Zoals het bezoek aan een Kiwi House in Otorohanga. Achteraf bleek het een park van allerlei soorten eenheden vogels, eenden en reptielen te zijn. Och ja, je kunt niet alles hebben.
Daarna hebben we de Glowworm Cave bezocht. We mochten helaas geen foto's maken. We hebben dus geen bewijs, maar neem van ons maar aan, dat het een zeer unieke ervaring is. Allemaal kijken naar glinsteren punten aan het plafond van de grot in een bootje. De glimwormen leven in totaal 11 maanden en zijn zeer gevoelig voor geluid en licht.
Op de weg naar ons einddoel in Hamelton voor een dichte kerk gestaan. Het informatiecentrum zat dicht, waar we de sleutel konden ophalen. Te laat dus. Op de camping in Te Ahora nog kennis gemaakt met een Nederlandse pianist, die 20 jaar gewerkt geeft op het conservatorium te Rotterdam. De juistheid van de bron hebben we niet nagetrokken. Hij attendeerde ons op een nog actieve goudmijn in de buurt van Te Ahora. Een optie voor de volgende dag? Daarbij gelijk realiserend dat de volgende dag ook al weer de eerste dag van de laatste week van onze vakantie is. Hoe snel vliegt de tijd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
